زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی هستند که شکست‌خورده‌بودند، رنج می‌کشیدند، فقدان را تجربه کرده‌بودند و بااین‌حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد، حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آن‌ها را پر از شفقت، ملایمت و توجه عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی و بی‌سبب نبود.

الیزابت کوبلر راس

الیزابت کوبلر راس (8 ژوئیه 1926 – 24 اوت 2004) روانپزشک سوئیسی-آمریکایی، پیشگام در مطالعات نزدیک به مرگ بود. او شهرت جهانی خود را در سال 1969با انتشار کتابش در باب مرگ و مردن بدست آورد.

او در 16 سالگی خانه‌ی پدری را ترک کرد و تصمیم گرفت پزشک شود. بخشی از سال‌های جوانی خود را به امدادگری پزشکی برای مجروحان جنگ جهانی دوم در سرتاسر اروپا گذراند. سپس زندگی حرفه‌ای خود را وقف درک وضعیت بیماران نزدیک به مرگ و کمک به ایشان، و تلاش برای تغییر نگاه صرفاً پزشکی رایج به وضع این بیماران نمود. ایده‌هایش درک ما را از وضعیت بیماران محتضر به‌طور کامل تغییر داد.

کوبلر راس در سال 2007 وارد تالار مشاهیر ملی زنان شد، توسط تایم به عنوان یکی از 100 متفکر مهم قرن بیستم نامگذاری شد و دریافت کننده 19 عنوان افتخاری بود. تا ژوئیه 1982، کوبلر راس به 125000 دانشجو در دوره‌های پیرامون مرگ و مردن در کالج‌ها، مدارس دینی، دانشکده‌های پزشکی، بیمارستان‌ها و مؤسسات مددکاری اجتماعی آموزش داده بود. کوبلر راس رویکرد بالینی سنتی به مرگ و مردن را به چالش کشید و بر کمک به بیماران و ارائه‌دهندگان خدمات پزشکی تمرکز کرد تا اجتناب‌ناپذیر بودن مرگ خود را با عزت و شفقت بپذیرند.