* امام صادق(ع): آیا دین جز دوستى و محبت است؟! خداى عزوجل مى‌فرماید: «بگو: اگر خدا را دوست مى‌دارید از من پیروى كنید تا خداوند دوستتان بدارد. [سوره‌ی آل عمران، 31]». (میزان‌الحکمه، حدیث 3097)
* امام باقر(ع): دین همان محبت و دوستى است و دوستى همان دین. (میزان‌الحکمه، حدیث 3098)
* امام صادق (ع): هر چیزى به چیزى آرام مى‌گیرد و مؤمن به برادر مؤمن خود آرامش مى‌یابد، چنانكه پرنده به همجنس خود آرام مى‌گیرد. (میزان‌الحکمه، ص65)
* پیامبراکرم(ص): هان! دوست داشتن مؤمن یكى از بزرگترین رشته‌هاى ایمان است. (میزان‌الحکمه، حدیث 165)
* امام صادق (ع): از نشانه‌هاى دین دوستى آدمى این است كه برادرش را دوست داشته باشد. (میزان‌الحکمه، ص67)
* امام على(ع): بهترین برادر آن است كه در انجام كارهاى نیك بیشتر كمك كند، به خوبي‌ها بیشتر عمل نماید و با دوست و همنشین مهربان‌تر باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث 272)
* امام على(ع): بهترین برادر كسى است كه برادریش براى دنیا نباشد. (میزان‌الحکمه، حدیث 265)
* پیامبراکرم(ص): بهترین برادر آن است كه در كارهاى آخرت یارى رساند. (میزان‌الحکمه، حدیث 271)
* امام على(ع): دوستى اهل آخرت مى‌پاید چون علت آن پایاست. (میزان‌الحکمه، حدیث 191)
* پیامبراکرم(ص): انسان مسلمان بعد از به دست آوردن سود اسلام سودى همچون برادرى كه براى خدا به دست مى‌آورد كسب نكرده است. (میزان‌الحکمه، حدیث 179)
* امام على(ع): برادرى كردن به خاطر خدا محبت را خالص مى‌گرداند. (میزان‌الحکمه، حدیث 187)
* امام على(ع): كسانى كه براى خدا برادرى ورزند دوستیشان مى‌پاید، چون عامل آن دوستى پایدار است. (میزان‌الحکمه، حدیث 189)
* امام صادق(ع): به دلت بنگر، اگر دوستت را ناخوش داشت، بدان كه یكى از شما دو نفر كارى كرده است. (میزان‌الحکمه، حدیث 207)
* امام على(ع) [در پاسخ به پرسش از«بدترین برادر»]: آن که معصیت خدا را در نظرت زیبا جلوه دهد. (میزان‌الحکمه، حدیث 282)
* امام على(ع): برادر تو آن كس است كه گاه‌ِ سختى تنهایت نگذارد و به هنگام گناه از تو غافل نشود و هرگاه از او چیزى مى‌پرسى فریبت ندهد. (میزان‌الحکمه، حدیث 242)
* امام صادق(ع): نیكوكاران چون با هم رو به رو شوند هر چند به زبان اظهار دوستى و محبت با هم نكنند دلهایشان به سرعت در آمیختن باران با آب رودخانه‌ها به هم انس گیرد و بدكاران هر گاه با هم روبه رو شوند هر چند به زبان اظهار دوستى و محبت با هم كنند دلهایشان از انس و الفت با یكدیگر دور است، همانند چهارپایان كه از مهرورزى با هم به‌دورند گر چه روزگارى دراز از یك آخور علوفه خورند. (میزان‌الحکمه ص 171)
* امام على(ع): هر كه بعد از آزمایش درست، برادرى را انتخاب كند، رفاقتش بپاید و دوستیش استوار گردد هر كه بدون آزمایش برادرى انتخاب كند به ناچار به همنشینى با بدان دچار خواهد شد. (میزان‌الحکمه، حدیث 285)
* امام على(ع): بهترین برادر آن است كه در نصیحت و خیرخواهى كمتر ملاحظه كند. (میزان‌الحکمه، حدیث 259)
* امام صادق(ع): دوست‌داشتنى‌ترین برادرم كسى است كه عیب‌هایم را به من هدیه كند. (میزان‌الحکمه، حدیث 278)
* امام على(ع): آنچه مانع شما مى‌شود كه از عیب برادرتان در پیش روى او انتقاد كنید جز این نیست كه مى‌ترسید او نیز عیب شما را رو در رویتان بگوید. شما براى واگذاردن آخرت و دوستى دنیا با هم یار و رفیق گشته‌اید. (میزان‌الحکمه، حدیث 289)
* امام على(ع): ناملایمات را تحمل كن، كه تحمل كردن پوشاندن عیب‌هاست. انسان خردمند نیمش بردبارى(تحمل) است و نیم دیگرش چشم‌پوشى(تغافل). (میزان‌الحکمه، حدیث 255)
* امام على(ع): با كسى كه خوبي‌هایت را مى‌پوشاند و عیب‌هایت را پخش مى‌كند، برادرى مكن. (میزان‌الحکمه، حدیث 235)
* امام على(ع): برادر حقیقى تو آن است كه از لغزشت درگذرد، نیازت را برآورد، پوزش تو را بپذیرد، عیبت را بپوشاند، ترس را از تو دور كند و آرزویت را برآورد. (میزان‌الحکمه، حدیث 241)
* امام صادق(ع): خداى عزوجل فرموده است: مردم خانواده‌ی منند، پس محبوب‌ترین آن‌ها نزد من كسى است كه با آنان مهربان‌تر و در راه برآوردن نیازهایشان كوشاتر باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث 3122)
* امام صادق(ع): در وصف مؤمنان كامل مى‌فرماید: آنان كسانى هستند كه در روزگار سختى و آسایش به برادران نیكى مى‌كنند و در عسرت و تنگدستى دیگران را برخود ترجیح مى‌دهند و خداوند در وصف ایشان فرموده است: «و از خود گذشتگى مى‌كنند…» [سوره‌ی حشر، آیه9]. (میزان‌الحکمه، حدیث 26)
* امام على(ع): هرگاه یكى از شما بداند كه برادرش نیازمند است، زحمت خواهش را از دوش او بردارد. (میزان‌الحکمه، حدیث 300)
* امام على(ع): اداى حقوق برادران، برترین اعمال پرهیزگاران است. (میزان‌الحکمه، حدیث 302)
* امام صادق(ع): هرگاه یكى از شما تنگدست و گرفتار شد، به برادر خود بگوید و خویشتن را آزار ندهد. (میزان‌الحکمه، حدیث 299)
* امام صادق(ع): خداوند یار مؤمن است مادام كه او یار و مددكار برادر خود باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث 303)
* امام کاظم(ع): كسى كه برادرش براى رفع گرفتارى یا حاجتى به او پناه ببرد و او بتواند پناهش دهد اما ندهد، بى‌گمان پیوند ولایت خداى تبارك و تعالى را بریده است. (میزان‌الحکمه، حدیث 306)
* پیامبراکرم(ص): اگر سه خصلت در برادر خود دیدى بدو امید ببند: حیا، امانتدارى و راستى؛ اگر این سه را ندیدى به او امید مبند. (میزان‌الحکمه، حدیث 287)
* امام صادق(ع): هر كس محبت خود را در جایگاه مناسبش ننهد در معرض قطع رابطه قرار گرفته است. (میزان‌الحکمه، حدیث 215)
* امام على(ع): دوستى احمق چون درخت آتش است كه اجزاى آن یكدیگر را می‌سوزانند. (میزان‌الحکمه، حدیث 3058)
* امام على(ع): نباید توانایى برادرت در قطع رابطه با تو بیشتر از توانایى تو در پیوند با او باشد و نباید توانایى او بر بدى كردن بیشتر از توانایى تو بر نیكى كردن باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث 218)
* امام على(ع): هرگاه خواستى از برادرت ببُرى، مانده‌اى از دوستى خود براى او بگذار كه اگر روزى آن مقدار برایش آشكار شود به آن بازگردد. (میزان‌الحکمه، حدیث 210)
* امام صادق(ع): پس از قطع رابطه با برادرت از او بدگویى مكن،كه راه بازگشت به تو بسته مى‌شود، زیرا شاید كه تجارب او را به سوى توبرگرداند. (میزان‌الحکمه، حدیث 214)
* امام صادق(ع): ملعون است، ملعون است،كسى كه برادرش با وى از در صلح و آشتى درآید و او آشتى نكند. (میزان‌الحکمه، حدیث 213)
* امام صادق(ع): هر كه خواهان افزودن بر شمار برادران [و یاران] نباشد، به زیان گرفتار آید. (میزان‌الحکمه، حدیث 156)
* امام على(ع): هر كس براى هر خطایى از برادران كناره‌گیرى كند دوستانش كاهش یابند. (میزان‌الحکمه، حدیث 244)
* امام على(ع): ناتوانترین مردم كسى است كه از به دست آوردن چند برادر ناتوان باشد و درمانده‌تر از او كسى است كه برادران به دست آورده را از دست بدهد. (میزان‌الحکمه، حدیث 159)
* امام علی(ع): در گذشته مرا برادرى بود كه در راه خدا برادریم مىنمود. خردى دنیا در دیدهاش وى را در چشم من بزرگ مىداشت … . (نهج البلاغه، حکمت 289)
* امام على(ع): با برادرى ورزیدن در راه خدا برادرى به بار مى‌نشیند. (میزان‌الحکمه، حدیث 181)
