سباستیائو سالگادو، عکاس برزیلی، تصویرگر زندگی و احوال مردمان محروم است. در چند عکس آغازین این مجموعه، زندگی رعیت های فقیری را می بینیم که در تلاشند تا زندگی خود را به هر طریق بگذرانند و رهسپار حلبی آباد های اطراف شهر ها نشوند.
آن ها برای تصاحب زمین هایی که سال ها رویش کار می کرده اند، مبارزه کردند و در مواردی موفق به آزاد کردن زمین هااز دست زمین داران بزرگ شدند.
آن ها برای تصاحب زمین هایی که سال ها رویش کار می کرده اند، مبارزه کردند و در مواردی موفق به آزاد کردن زمین هااز دست زمین داران بزرگ شدند.
اکوادور، 1982
عکاس:Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
کارگران در خشکسالی بزرگ سال های 83-1982 شمال شرق برزیل
عکاس: Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
هزاران کشاورز کارشان را در مزارع مناطق شمال و شمال شرق برزیل رها کردندو به امید درآمد بیشتر، راهی معدن طلا در Serra Pelada شدند. آن ها در این معدن کیسه های گل و لای را به سطح زمین می رساندند تا طلای مخلوط در آن استخراج شود.
برزیل، 1990
عکاس: Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
عکاس: Sebastiao Salgado
سالگادو می گوید:
امیدوارم بیننده ی نمایشگاه های من، پس از خروج، همان آدم قبلی نباشد.فکر می کنم آدم های معمولی می توانند کمک زیادی بکنند، نه از طریق کمک های مادی بلکه از طریق مشارکت، از طریق جزیی از بحث بودن، از طریق احساس مسوولیت حقیقی در برابر آن چه در جهان می گذرد.
امیدوارم بیننده ی نمایشگاه های من، پس از خروج، همان آدم قبلی نباشد.فکر می کنم آدم های معمولی می توانند کمک زیادی بکنند، نه از طریق کمک های مادی بلکه از طریق مشارکت، از طریق جزیی از بحث بودن، از طریق احساس مسوولیت حقیقی در برابر آن چه در جهان می گذرد.
عکس های زیر توسط «جیمز ناکت وِی» گرفته شده اند. وی در سه دهه ی اخیر بسیاری از جنگ ها و نابسامانی های جهان را به تصویر کشیده است. هر چند او را بیشتر به عنوان یک عکاس جنگ می شناسند، اما دغدغه های او مسایل انسانی وسیع تری را شامل می شود؛ مسایلی از قبیل محیط زیست، فقر، گرسنگی و بیماری های همه گیر. او بارها با این مساله رو به رو شده است که: «آیا در یک لحظه ی بحرانی نباید دوربین را رها کرد و کار دیگری برای مردم جلوی دوربین کرد؟» او می گوید: «من یک “شاهد” بوده ام، و این عکس ها شهادت نامه ی من تلقی می شوند. وقایعی که من ثبت کرده ام هرگز نباید فراموش شوند، و هرگز نباید تکرار شوند» [1] … «در هر دقیقه ای که در آن جا سپری کردم، می خواسته ام بگریزم و آن چیزها را نبینم. آیا باید همه چیز را رها کنم و بگریزم، یا با مسوولیت آن جا بودن با یک دوربین، دست و پنجه نرم کنم؟» [2]
عکاس: James Nachtwey
ایرلند شمالی
عکاس: James Nachtwey
السالوادور، 1984
عکاس: James Nachtwey
در جولای 1983 سربازان عراقی همه مردان چندین روستا در کردستان عراق را با خود بردند. بعد از آن این مردان دیگر هیچ گاه دیده نشدند. دختران و همسران این مردان هنوز منتظر خبری از سرنوشت آنها هستند.
کردستان – 1997
کردستان – 1997
عکاس: Sebastiao Salgado
فلسطین
عکاس: James Nachtwey
